نورنیوز-گروه فرهنگ و جامعه: «بهشت تبهکاران» یک سال پیش به دبیرخانه جشنواره ارائه شد و در فهرست فیلم‌های رزرو فجر۴۱ قرار گرفت.
آن سال نیازی به حضور فیلم‌های رزرو در بخش رقابت نشد و دیگر کسی چیزی از فیلم تازه‌ی مسعود جعفری جوزانی نشنید تا فجر۴۲ و معرفی این فیلم برای رقابت در بخش سودای سیمرغ.
شنیده‌ها می‌گفت «بهشت تبهکاران» می‌تواند یکی از خوب‌های جشنواره باشد. با قصه‌ای تاریخی و خوش‌مضمون.
نتیجه‌ای که روی پرده رفته اما یک «افتضاح تمام‌عیار» است. بعید است هیچ جشنواره‌ای در جهان حاضر باشد نسخه‌ای ناکامل از یک فیلم را بپذیرد، وارد رقابت کند و به مخاطبان خود نمایش دهد.
این اتفاق اما در فجر۴۲ و درباره «بهشت تبهکاران» افتاد. در دو روز اول جشنواره، نسخه بازبینی این فیلم در جشنواره اکران شد! نسخه‌ای با عنوان «بنیاد سینمایی فارابی» که حتی جلوه‌های ویژه هم نداشت و در برخی از سکانس‌هایش، پرده سبز به طرز زشت و عریانی نمایان بود!
سخن گفتن از کیفیت تدوین و صداگذاری هم درباره چنین فیلمی بیهوده است. «بهشت تبهکاران» از آن فیلم‌هاست که عنوان «ماقبل نقد»برازنده‌شان است.
فیلم جدید جعفری جوزانی می‌خواهد داستانی در کوران ملی‌شدن صنعت نفت را روایت کند اما الکن است. فیلمنامه‌اش قوت ندارد و شخصیت‌پردازی‌اش خنده‌دار است.
از کیفیت بازی‌ها هم در چنین فیلمی نمی‌شود سخن گفت. «بهشت تبهکاران» به‌معنای کلمه یک «نافیلم» است. یک تجربه تباه برای کارگردانی کارکشته که کاش هیچ وقت با این اوضاع و احوال وارد جشنواره نمی‌شد.
نورنیوز