رژیم آل خلیفه دشمن شماره یک ملت بحرین است

نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: سخنان جناب آقای شیخ حسین الدیهی ( معاون دبیرکل جمعیت الوفاق بحرین ) در روز پنجشنبه 22 آوریل 2021 میلادی که به منظور شرکت در اتاق گفتگو با عنوان ( خیمه رمضانیه ) در شبکه اجتماعی کلاب هاوس شرکت نموده بود و درآن گفته بودند : ( هرگونه اقدام و گام سازنده ای توسط ولی عهد بحرین در راستای اصلاحات کشور برداشته شود ، ما به اقدامات وگام های سازنده بیشتری بدان پاسخ خواهیم داد ) ، این سخنان صرفاً اظهار نظر شخصی ایشان است و هیچ ارتباطی با مواضع مردم کشورمان و سایر نیروهای معارض سیاسی دیگر ندارد ،  مردم بحرین ،  سلمان بن حمد ( ولی عهد ) را نماینده رژیم دیکتاتوری ، غیر مشروع ، فاسد و روی دیگر سکه قبیح پدرش حمد بن عیسی آل خلیفه می دانند .

او از ابتدای دوران نخست وزیری اش تا کنون سیاست فشار حداکثری را بر علیه ملت ، گروهای معارض ، زندانیان سیاسی و رهبران آنها بکار گرفته و وی یکی از ارکان مهم رژیم دیکتاتوری است که شدیدترین و خشونت آمیزترین اقدامات سرکوبگرانه را نسبت به ملت بحرین در ده سال گذشته بکار برده . همچنان بیش از پنج هزار زندانی وبازداشتی همچنان در زندان های رژیم آل خلیفه در بند هستند و هزاران نفر از فرزندان این ملت  به اجبار در خارج از کشور به سر می برد .

حقیقت آن است که نیاید یک فرد و یا یک جمعیت خود را نماینده کل گروه های معارض بداند و مواضعش را به کل گروهای مخالف رژیم نسبت دهد . هر گروه مخالف و معارضی ، رهبران و سیاست های خود را دنبال می کند و نیاز به سخنگویی به غیر از مجموعه خود ندارد ! . 

سخن گفتن به نام معارضین و مخالفین  بدون هماهنگی و اجازه شفاف ، خیانت بوده که قابل پیگیری و مجازات است تا اینکه بار دیگر اشتباهات وخطاهای گذشته تکرار نشود ، علاوه بر آن نباید سایر گروه های سیاسی مخالف ، اجازه دهند دیگران به نمایندگی از آنها اظهار نظر و بیان مواضع نمایند .

همچنین تمامی رهبران و نمادهای انقلاب که نماینده طیف های مهم سیاسی و مخالف رژیم آل خلیفه هستند و خصوصاً کسانی که در زندان ها به سر می برند به کسی اجازه ندادند که به نمایندگی از آنها ، دیگران اظهار نظر کنند و یا اینکه  خواسته های سیاسی آنها را بیان نمایند ، چه برسد به آنکه از طرف آنها رژیم غیر مشروع حاکم را به رسمیت شناسند .

بیشترین رهبران و گروه های سیاسی معارض در خارج ار کشور به سر می برند و خود اختیار اظهار نظر از جانب خود و گروه  سیاسی تحت امرشان نسبت به رژیم سیاسی حاکم و اشغالگر را دارند .
اما در خصوص مواضع رهبران و شخصیت های برجسته انقلابی که در زندان های دیکتاتور حمد بن عیسی به سر می برد ، استاد عبد الوهاب حسین از داخل زندان پیام داده اند که هیچ چیزی را جز سقوط رژیم دیکتاتوری حاکم نخواهد پذیرفت و همچنان بر مواضع روز اول و آغازین انقلاب 14 فوریه 2011 میلادی و سایر رهبران این انقلاب پای بند می باشد .

در اینجا پیشنهاداتی در میدان عمل مطرح شده است ، برخی می گویند تشکیل حکومت منتخب ، برخی دیگر می گویند تشکیل پارلمان منتخب با اختیارات کامل ، برخی می گویند پادشاهی مشروطه و برخی دیگر می گویند حداقل خواسته مان سرنگونی رژیم است . حقیقت آن است که ملت و اکثر گروهای سیاسی مخالف در سخنانشان و مخصوصاً در تظاهرات و گردهمایی ها خواستار آزادی تمامی زندانیان در بند و مهمترین آنها یعنی سرنگونی رژیم دیکتاتوری و اخراج خاندان اشغالگر و جنگ طلب آل خلیفه را مطالبه می نمایند .

آیا قابل قبول است که رزمندگان و مجاهدین شرافتمند بر سر یک میز با اشغالگران و حاکمان ستمگر بنشینند و مذاکره کنند !. آیا قابل قبول است با کسانی که به نوامیس هتک حرمت شده و کرامتشان را لگد کوب کرده اند مذاکره و صلح نمایند و به اصطلاح اصلاحات سیاسی کسانی که آنها را سرکوب کرده و با خشونت بسیار رفتار کردنند دل خوش کنند ؟! .

آیا قابل قبول است که رزمندگان و مجاهدین شرافتمند با صهیونیست ها و دیکتاتوری که افتخار می کند در دوران حکومتش معامله قرن را امضاء کرده و تسهیلات سفر و باز کردن پای صهیونیست ها به بحرین را فراهم نموده و روابطش را با آنها عادی کرده بر سر یک میز بنشینند ، کسی که سفارت اسرائیل را در کشور افتتاح کرده و متقابلاً سفارتش را در اسرائیل برقرار کرده . آیا قابل قبول است با فردی که ذره ای شرف و وجدان ندارد و با دشمنان امت اسلامی دوستی می کند و خائن محور مقاومت  و امت اسلامی است مصالحه کرد .

مطالبات سیاسی و حقوقی که  ملت ما به خاطر آنها مجاهدت و مبارزه نموده اند قابل تغییر و دست اندازی نیست و هرگز به مشروعیت این رژیم خائن اعتراف نخواهند نمود .

ملت شریف بحرین و بیشتر نیروهای سیاسی مخالف  بر مواضع سیاسی و مطالبات ملی و میهنی خود همچنان اصرار دارند و خواستار سرنگونی رژیم دیکتاتوری و غیر شرعی و استقرار اراده ملت بحرین بر مقدرات خود هستند .
ولی عهد مزدور از ابتدای دوران نخست وزیری سیاست های سرکوب گرانه ،  قلع وقمع  و دستگیری های خشونت آمیز را بر ضد شهروندان افزایش داده و فشار و تنگناهای گوناگونی را برای زندانیان وخانواده های دربند زندان های رژیم بکار برده است . آیا می توان به چنین فرد و خاندانی اطمینان داشت که اصلاحات سیاسی و تغییر رویکردشان نسبت به مردمی که عزیزانشان به دست آنها به شهادت رسیده واقعی باشد ؟ 

ملت شریف و انقلابی ما همچنان به آرمان ها و مطالبات سیاسی و میهنی خود در انقلاب شکوهمند 14 فوریه پایبند هستند ، این آرمان همان تحقق عدالت ، عزت و کرامت و استقلال کامل بحرین و تعیین حق سرنوشت و اخراج  تمامی نیروهای بیگانه واشغالگر از کشور و برپایی نظام سیاسی مردم سالاری و چند حزبی و تدوین قانون اساسی جدید مبتنی بر  اراده و خواست مردم در تمامی زمینه ها می باشد . همچنین برگزاری انتخابات قانونی ، آزاد و مستقیم  برای تشکیل مجلس شورای ملی  از دیگر خواسته های این ملت است .

آنچه که از ارقام و آمارها نمایان است ، رژیم آل خلیفه دشمن شماره یک ملت بحرین قلمداد می شود ، در طی پنج دهه گذشته تاکنون و در قانون اساسی شکست خورده سال 1973 میلادی ، هیچ گونه مشروعیتی برای آرای ملت در نظر گرفته نشده و فقط رژیم موروثی آل خلیفه به رسمیت شناخته شده است . ، ما از این رژیم ستمگر فقط حکومتِ بر اساس قتل و خونریزی و دستگیری ، شکنجه و آواره کردن مردم به خارج را دیده ایم و تا به امروز حکومتشان بر اساس رژیم دیکتاتوری فراگیر و مطلقه و بی توجهی به خواست مردم بحرین استوار بوده است .

با کمال احترام و تقدیر از سخنان آقای شیخ الدیهی ، تایید اصلاحات صوری و فرمایشی رژیم و قبول مشروعیت آنهایی که همچنان وحشیانه ظلم و ستم می کنند و خون شهیدان را فراموش کرده اند، برداشت می شود . این اظهارات فقط و فقط اظهار نظر این شخصیت محترم و شاید جمعیت الوفاق باشد و لاغیر . و حتماً اظهارات افراد دیگر و گروه های سیاسی ومخالف دیگر قلمداد نمی شود و در نتیجه حتماً به نمایندگی از مردم و ملت شریف و انقلابی بحرین نیز اظهار نظر نکرده اند . ملتی که در طول تظاهرات های گوناگون خواستار سرنگونی رژیم منحوس آل خلیفه هستند و پیشتر در روز های آغازین انقلاب 14 فوریه 2011 میلادی  تاکنون بر آن تاکید داشته ودارند . 

طرح و نقشه ملت و رهبران سیاسی مخالف و رهبران دربند زندان های رژیم قطعاً بیرون راندن خاندان سلطنتی اشغالگر وجنگ طلب از کشور و محاکمه پادشاه ستمگر حمد بن عیسی و نوچه ها و باند تبهکار و مزدورش می باشد . همچنین تمامی کسانی که در سرکوب ، کشتار و دستگیری فرزندان ملت و هتک حرمت نوامیس و مقدسات اسلامی و مذهبی و شکنجه و آزار و اذیت های بی شمار دست داشته اند می بایست محاکمه و مجازات شوند .
ملت و رهبران و نمادهای سیاسی و مخالف بحرینی نیازمند یک انسجام و هم پیمانی جدید هستند . افراد و ورشکستگان سیاسی نیاید خود را پشت دیکتاتور حمد بن عیسی پنهان کنند . ملت بحرین مشرعیت رژیم و مشروعیت میثاق ملی ( میثاق ملی اشتباه اول ) را در انقلاب 14 فوریه خود محکوم و از بین برده اند .

اما در خصوص زندانیان خانوادگی و رهبران انقلابی ، زندانی شدن آنها کاملاً ظالمانه بوده ، چراکه آنها فقط خواستار حق خود و حقوق ملت برای دستیابی به کرامت ، آزادی و عزت و تعیین حق سرنوشت بوده اند . ملت از رژیم موروثی و فراگیر مطلقه خسته شده اند ، همچنین مجازات های جایگزین نیز جنایت دیگری در حق آزادی خواهان میهن است .

اما در خصوص اظهارات پیرامون توافق با کشورهای غربی و سازمان های حقوق بشری برای اعمال فشار بر رژیم آل  خلیفه برای متوقف نمودن نقض حقوق بشر و اجرای اصلاحات سیاسی و کمک های رئیس جمهور سابق آمریکا دونالد ترامپ به حمد بن عیسی در این راستا ، باید گفت که ملت ما سرافراز ایستاده و رویکردی آگاهانه و پیشرفته ای در این زمینه دارد . ملت ما به دنبال مواضع دولت های غربی ،  آمریکا ، انگلیس و سایر سازمان های حقوق بشری دیگر برای رسیدن به عدالت و مشروعیت نیست .

این دولت ها و رأس آنها آمریکا وانگلستان همواره از رژیم های دیکتاتوری در جهان ، جهان اسلام و کشورهای عربی و از جمله آل خلیفه در بحرین  حمایت کرده و می کنند . آنها هیچ خیری برای ملت های جهان نداشته اند ، اگر تلاش های جمعیت الوفاق و رهبران آنها برای ایجاد وحدت گروهای معارض و دوری از تکروی در این ده سال گذشته تاکنون عملی می شد و همه بر سر یک میز برای رسیدن به هدفی مشترک و اجرای طرح سیاسی مشترک و ملی تمرکز می یافت به مراتب برای آنها بهتر بود .

اما تحولات بزرگی در میدان عمل سیاسی در بین گروه های معارض شکل گرفته است ، اما درخصوص مشغول شدن برای دیدار هایی با مسئولین کشورهای غربی و در رأس آنها آمریکایی ها وانگلیسی ها برای حل وفصل موضوعات ، چه دیدارهایی که در گذشته و چه امروز در بحرین و در مقابل جهانیان و رسانه ها اتفاق افتاده ، هیچ نشانه تغییر اساسی و واقعی در رفتار حاکمان رژیم مشاهده نمی شود ، فراموش می کنیم که غربی ها هرگز  پشت هم پیمانان و شریکان و متحدان منطقه ای خود را  خالی نمی کنند ، چراکه آنها تضمین کننده مصالح و منافع کشورهای غربی در منطقه و جهان اسلام هستند.