محمدجواد ظریف، وزیر خارجه پیشین ایران، در واکنش به اظهارات تند دونالد ترامپ علیه ایران و حمله به تأسیسات هسته‌ای، تأکید کرد که نه آمریکا و نه هیچ بیگانه‌ای، بلکه تنها ملت ایران، سازنده عظمت این کشور بوده و خواهند بود. وی ترامپ را عامل خروج از یک توافق معتبر بین‌المللی به خواست نتانیاهو خواند و نسبت به «خیالبافی‌های خطرناک» او هشدار داد.

مدیرکل اسبق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در واکنش به تحولات اخیر تأکید کرد که توافق هسته‌ای 2015، تضمین‌های کافی برای جلوگیری از تولید سلاح‌های هسته‌ای توسط ایران را فراهم کرده بود.

وندی شرمن، مذاکره‌کننده ارشد پیشین آمریکا، با اعتراف به آغاز دشمنی واشنگتن با ایران، نقش حیاتی غنی‌سازی، پشیمانی از اهانت به ملت و شکنندگی تصمیم‌سازی آمریکا، روایتی کم‌سابقه از برجام ارائه داد.

ریچارد نفیو، طراح تحریم‌های گسترده علیه ایران، و وندی شرمن، دیپلمات کهنه‌کار آمریکایی، اذعان کرده‌اند که غنی‌سازی در ایران نه قابل حذف است و نه قابل مهار از طریق فشار. اکنون واشنگتن در بزنگاه پذیرش واقعیت قرار گرفته است.

وزیر امور خارجه ایران تاکید کرد اگر موضع بریتانیا بر «غنی‌سازی صفر» در ایران باشد که نقض برجام و معاهده عدم اشاعه است، دیگر هیچ زمینه‌ای برای مذاکره درباره پرونده هسته‌ای با لندن وجود نخواهد داشت.

بن رودز، معاون پیشین مشاور امنیت ملی آمریکا، در اظهاراتی تازه خواستار پذیرش سطحی از غنی‌سازی توسط ایران از سوی دولت آمریکا شد. او گفت این اقدام می‌تواند زمینه‌ساز توافقی مشابه برجام شود و از تنش‌های منطقه‌ای پیشگیری کند.

وزیر امور خارجه سابق آمریکا در واکنش به گزارش‌های منتشر شده درباره تلاش رژیم صهیونیستی برای حمله به ایران تصریح کرد: «اسرائیل توانایی نابود کردن تأسیسات هسته‌ای ایران را ندارد.»

در طول دو دهه مذاکره هسته‌ای میان ایران و غرب، یکی از مهم‌ترین نقاط مورد اختلاف در موضوع «غنی‌سازی اورانیوم» بوده است، اما غنی‌سازی چرا تا این اندازه مورد مناقشه طرفین است؟

وزیر امور خارجه گفت: به‌هیچ‌وجه به صلاح کشور نیست که به شرایط برجام بازگردیم. بنابر این، برجام باید به نوعی کنار گذاشته شود از این حیث که دیگر امکان احیای مؤثر برای ما ندارد. البته برجام هنوز به‌طور رسمی زنده است و به‌جز اتحادیه اروپا، سایر اعضا همچنان در آن حضور دارند که البته هر یک داستان خاص خود را دارند.

پافشاری ایران بر تداوم چرخه‌ی کاملاً بومی غنی‌سازی، نه لجاجتی سیاسی، بلکه برآمده از حقوق قانونی، هزینه‌های انسانی، فنی و حیثیتی است؛ جایی که خون شهدا و دهه‌ها سرمایه‌گذاری علمی با خواستِ توقف صفر-یا-صدِ واشنگتن در ستیز است و پیش برد مذاکرات را با چالش روبرو می کند