رشوند نوشت: «شاهد خوش‌رقصی حاکمان سوریه هستیم که با سرعت به سمت رژیم صهیونیستی چرخش پیدا کرده‌اند. کسانی که مدعی بودند، آمده‌اند تا مردم سوریه را نجات دهند‌، خفت تسلیم به اسرائیل را به جان خریدند و در برابر پیشروی سربازان صهیونیست به عمق خاک کشورشان سکوت اختیار کردند و سازش با رژیم کودک‌کش صهیونیستی را بر مقاومت در برابر تجاوزگری‌های آن ترجیح دادند.»

عرفان طهماسبی، خواننده و فعال فرهنگی، با انتشار عکسی دردناک از وضعیت گرسنگی کودکان و زنان در غزه، سکوت جهانی درباره جنایات رژیم صهیونیستی را محکوم کرد.

علت اصلی خروج مجدد آمریکا از یونسکو را باید در نگرش عمیقاً ضدنهادی ترامپ دانست. از نظر او، سازمان‌هایی نظیر یونسکو صرفاً ابزارهایی برای محدود کردن حاکمیت آمریکا و تحمیل معیارهای جهانی بر این دولت‌‌هاست؛ معیاری که به‌ویژه در موضوعاتی چون فلسطین، اقلیت‌ها، تنوع فرهنگی، تغییرات اقلیمی و آزادی بیان با اولویت‌های جریان راست افراطی آمریکایی تضاد دارد.

کمبود مواد غذایی و بدست آوردن روزانه غذا برای ساکنان غزه به یک وظیفه مرگبار تبدیل شده است. آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد (UNRWA) تخمین می‌زند که از ماه مه تاکنون بیش از 1000 نفر در حین تلاش برای دریافت کمک‌های غذایی جان خود را از دست داده‌اند.

وزیر خارجه فرانسه وضعیت غزه را «رسوایی» توصیف کرد و خواستار توقف فوری جنگ شد. وی ضمن محکومیت حمله زمینی جدید اسرائیل، تأکید کرد که ادامه جنگ توجیه‌پذیر نیست. او همچنین از لزوم ورود خبرنگاران به غزه برای نمایش واقعیت‌ها به جهان سخن گفت.

با وجود سانسور گسترده رسانه‌ای در سرزمین‌های اشغالی، تلویزیون رژیم اسرائیل بخشی از آمار تلفات جنگ غزه را منتشر کرد که طبق آن، حدود 19 هزار نظامی در این درگیری‌ها زخمی شده‌اند و نزدیک به 10 هزار نفر از آن‌ها به اختلالات روانی مبتلا هستند.

گزارشگر سازمان ملل گزارش داد که «غزه با فجیع‌ترین قحطی قرن مواجه است؛ اسرائیل عمداً کمک‌ها را مسدود کرده و شورای امنیت را به چالش کشیده است.»

سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد یکی از ساختمان‌های اقامتی آن در دیرالبلح هدف حمله قرار گرفته و تجهیزات پزشکی به‌طور کامل نابود شده است. در این حمله، کارکنان و خانواده‌هایشان تحت تهدید سلاح، بازجویی و تحقیر شدند.

با گذشت ماه‌ها از بحران انسانی در غزه، سازمان ملل هنوز به‌طور رسمی قحطی را اعلام نکرده است. این در حالی است که کارشناسان حقوق بشر می‌گویند: مرگ کودکان از گرسنگی دیگر جای تردیدی درباره وقوع قحطی باقی نگذاشته است.