چرا و چگونه می‌توان نسبت سیاست نظامی ایالات متحده و روابط بین‌المللی معاصر را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد؟ در پاسخ به چرایی طرح این سؤال دو نکته عمده و برجسته جلب توجه می‌کند. اول آنکه نمود و بروز قدرت جهانی آمریکا، مخصوصاً از بعد جنگ جهانی دوم، در کنار سایر ابعاد، دارای بعد نظامی جدّی و شدید است.

رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان در مصاحبه‌ای جدید، به تعریف و تمجید از همتای آمریکایی خود پرداخت و او را «کاملاً شایسته جایزه صلح نوبل» دانست.

اخراج ژنرال جفری ای. کروز، رئیس آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا، تنها یک جابه‌جایی اداری نیست؛ بلکه پرده از بحرانی عمیق در رابطه میان واقعیت اطلاعاتی و روایت سیاسی در واشنگتن برمی‌دارد. این واقعه نشان می‌دهد استقلال دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا در برابر فشارهای سیاسی آسیب‌پذیر شده و پیامدهای راهبردی قابل توجهی برای آینده سیاست خارجی و امنیت ملی این کشور دارد.

به گزارش روسیا الیوم، انتشار تصویر جدید از کبودی روی دست راست دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا که با کرم رنگی پوشانده شده بود جنجال برانگیز شد.

نیروهای FBI به منزل جان بولتون، مشاور سابق رئیس‌جمهور آمریکا، حمله کردند. این اقدام در چارچوب تحقیقات درباره اسناد محرمانه انجام شد و مدیر دفتر تحقیقات فدرال تأکید کرد که هیچ‌کس بالاتر از قانون نیست.

ترامپ اعلام کرد: طی 2 هفته آینده مشخص خواهد شد که آیا توافق صلح میان روسیه و اوکراین امکان‌پذیر است یا آمریکا نیازمند اتخاذ رویکردی تازه خواهد بود.

نظرسنجی تازه گالوپ نشان می‌دهد بحران اعتماد به سیاستمداران آمریکایی به اوج رسیده است؛ترامپ و بایدن با نارضایتی گسترده مواجه‌اند و نتانیاهو در جایگاه منفورترین رهبر خارجی نزد مردم آمریکا ایستاده است.

ترامپ در مصاحبه با مارک لوین مدعی شد «قهرمان جنگ با ایران هستم، اما کسی باور نمی‌کند» و نتانیاهو نیز گفت حمله به ایران تصمیم مستقل اسرائیل بوده است. اما حقیقت این است که جنگ 12 روزه نه فتحی داشت و نه قهرمانی؛ تنها شکستی مشترک برای هر دو بود.

نشستن رهبران اروپا روی صندلی‌های غیررسمی یا چارپایه مقابل میز پهن ترامپ را برخی ساده‌انگارانه نشانه قدرت امریکا پنداشتند. می‌توان با کمال افتخار این دیدگاه ساده و عجیب را رد کرد.

مجله انگلیسی اکونومیست در گزارشی به بررسی دیدار رؤسای جمهور آمریکا و اوکراین پرداخته و نکات مهمی را درباره این ملاقات منتشر کرده است.