سوال کانونی این روزها بعد از سقوط نظام سابق سوریه درباره آینده این کشور است؛ لیبیایی و سودانی شدن و تجزیه آن یا ساخت سوریهِ جدید که در مسیر آبادانی و توسعه گام بر دارد یا ....

پس از پایان جشن‌ها و سرنگونی آخرین مجسمه‌های اسد در میدان‌ها، سوری‌ها با وضعیتی تازه و مبهم روبه‌رو خواهند شد. چه کسی بر آنها حکومت خواهد کرد؟ فردی یا گروه‌هایی، یا اینکه بیش از یک سوریه وجود خواهد داشت، سه یا چهار تا؟

دبیرکل جنبش انصارالله یمن درباره تازه‌ترین تحولات کشورش و منطقه به ویژه تداوم تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه سخنرانی کرد.

ادعاهای غرب در قبال ایران و روسیه از یک سو در قالب اقدامات و طراحی‌های خصمانه مستقیم علیه این دو کشور است و از سوی دیگر نیز برانند تا از این دروغ پراکنی برای توجیه و استمرار دخالت‌های بحران‌ساز رژیم صهیونیستی و حامیانش در منطقه بهره گیرند.

سرعت شگفت‌انگیز تحولات در سوریه طی دو هفته اخیر به‌ قدری خارج‌ از حد تصور است که فرصتی برای ارائه تحلیل از پویایی‌های آن را فراهم نمی‌‌کند؛ چراکه علاوه بر سرعت تحولات، جهت و ماهیت آن نیز برخلاف انتظارات و تصورات پیشین از منطق اقدام کنشگران جدید و حاکم در آن کشور است و از این منظر محتمل است سوریه، میدان خلق شگفتی‌های بسیار دیگری نیز باشد.

مقاومت نه تنها بخشی از هویت‌جدایی‌ناپذیر منطقه است بلکه در رأس نیازهایی است که ملت‌ها و دولت‌ها به آن توجه دارند.

تحولات چند هفته اخیر در لبنان و سوریه - از رویارویی اسراییل با حزب‌الله گرفته تا سقوط بشار اسد - فصل جدیدی را برای خاورمیانه رقم زده است.

مثلث عبری، عربی، غربی در ماجرای سوریه بیش از آنکه خواستار روی کار آمدن دولت موافق خواست خود باشند، خواستار خارج شدن سوریه از محور مقاومت به عنوان یکی از حلقه‌های مهم و تاثیرگذار این جبهه بوده‌اند.

آمریکا و رژیم اسرائیل با تصور مهار ایران در بازی حذف نظام سوریه در یک طمع ورزی از چاله به چاه افتاده‌اند در حال حاضر گروه‌هایی که گرایش بیشتری به حماس دارند بر سوریه حاکم شده‌اند که نتیجه آن می‌تواند تهدیدات به مراتب جدی‌تر برای رژیم صهیونیستی باشد.