بر این اساس می‌توان گفت که طرح‌های مطرح شده از سوی آمریکا و تشکیل دو پایگاه در قطر و کابل نه برای کمک به افغانستان بلکه برای اجرای ابعاد جدیدی از اشغالگری است که در لوای اقدامات حمایتی صورت می‌گیرد.

وزیر خارجه گفت: ایران آمادگی کمک به روند گفت‌وگو‌ها میان جناح‌های موجود به منظور حل و فصل مناقشات و بحران‌های جاری در افغانستان را دارد.

لید: بررسی جمیع جوانب نشان می‌دهد که اصلی‌ترین اولویت‌های کشور به طور عمده در سه حوزه اقتصادی، سلامت (واکسیناسیون) و مباحث منطقه‌ای و برجام بروز و ظهور یافته و کسب موفقیت در آنها نیازمند تقویت سرمایه اجتماعی و اجرای دقیق برنامه‌های میان مدت و بلند مدت است.

سخنگوی طالبان اعلام کرد نظامیان خارجی اگر تا مهلت مورد توافق از افغانستان خارج نشوند به عنوان نیروی اشغالگر در نظر گرفته خواهند شد.

آمریکا و ناتو در حالی پس از 11 سپتامبر 2001 به بهانه انفجار برج‌های دوقلوی تجارت جهانی در نیویورک لشگرکشی به افغانستان را آغاز کردند که جورج دبلیو بوش در کنگره آمریکا ادعا کرد؛ ما برای مبارزه با تروریسم و تحقق امنیت در جهان به افغانستان حمله می‌کنیم و هر که با ما نیست علیه ماست!

تغییرات طالبان با تغییرات محیط اجتماعی امروز افغانستان فرق دارد و تغییرات طالبان عقب‌تر از این تغییرات است. هژمونی طلبی طالبان تغییری نکرده است. ارتباط شان با القاعده و داعش تغییری نکرده و بحث از امیرالمومنین و امارت و... همچنان پا برجاست.

عدم توجه و بی‌مسئولیتی اشغالگران به وضعیت داخلی افغانستان موجب شد تا در طول 20 سال نه تنها ثبات و امنیت بر این کشور حاکم نشود بلکه گسست‌های اجتماعی، سیاسی و قومی و ساختاری در افغانستان همچون آتش زیر خاکستر شدت گرفت.

آن‌چه طالبان را غیرقابل‌پیش‌بینی و ترسناک می‌کرد، جزم‌اندیشی بود و ناآگاهی از احوال جهان و انعطافی که نداشتند. گویی در جهان موازی دیگری زندگی می‌کردند.

پس از فاش شدن تصمیم آمریکا برای ادامه حضور نظامی در افغانستان، اسناد فاش شده وزارت دفاع انگلیس نیز از برنامه این کشور برای حفظ نیروهایش در افغانستان خبر می‌دهد.