یک سال پیش در 13 فروردین 1403، رژیم صهیونیستی به ساختمان سفارت ایران در دمشق حمله کرد و اصول حقوق بین‌الملل را نقض کرد. این حمله تروریستی که منجر به شهادت تعدادی از مستشاران نظامی و شهروندان ایرانی و سوری شد، تنش‌های منطقه‌ای را وارد فازی جدید و بی‌سابقه کرد.

منابع خبری اعلام کردند این نخستین حمله رژیم صهیونیستی به ضاحیه جنوبی در بیروت، پایتخت لبنان بعد از اعلام توافق آتش بس میان دو طرف در 27 نوامبر است.

رئیس‌جمهور فرانسه درباره حملات امروز رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان گفت: هیچ دلیلی وجود ندارد که حملات اسرائیل به بیروت را توجیه کند.

نظامیان رژیم صهیونیستی برای ششمین روز متوالی به حملات وحشیانه خود به شهر و اردوگاه جنین در کرانه باختری ادامه می دهند.

اظهر من الشمس است که پس از یک سال نسل کشی برای اسرائیل هیچ چیز عوض نشده و سران رژیم غاصب بارها و بارها با کابوس تکرار هفت اکتبر از خواب خواهند پرید. البته این گزاره به معنای ضعف مطلق رژیم و قدرت و پیروزی محتوم مقاومت نیست؛ بلکه این یک سال و اندی خالی از نکته ها و عبرت هایی برای ما و ادامه راه مبارزه نبود.

کارمند سابق آژانس اطلاعات مرکزی آمریکاجزئیات طرح حمله اسرائیل به ایران را افشا کرد.

اسرائیل با نابود سازی ظرفیتهای نظامی سوریه در تلاش است با افزایش تاثیر گذاری بر تحولات سیاسی در سوریه، احتمال ورود دمشق به ائتلافهای ضد اسرائیلی در آینده را کاهش داده و با تغییر موازنه قدرت به نفع خود، مانع از شکل‌گیری تهدیدات جدید در نزدیکی مرزهایش شود.

تنش نظامی میان ایران و اسرائیل زوایا و ابعاد مهم دیگری دارد که پیوندی مستقیم با متن این تنش ندارد، اما در حاشیه آن واجد اهمیت فراوان و ارتباطی غیر مستقیم است. از جمله آن‌ها بُعد ایرانی عربی و تحلیل مناسبات دو طرف از پنجره این تنش است.

سوژه تازه ای در اولویت پیوست رسانه‌ای رژیم اسرائیل در روزهای پساحمله به ایران قرار گرفته، که گرچه در عالم واقع روی نداده و پرداخته اذهان عبری-غربی است اما حتی وقوع فرضی آن هم نخواهد توانست خانه‌های روی آب در حیفا و تل‌آویو را به مکانی امن برای صهیونیست‌ها تبدیل کند.

همزمان با حمله رژیم صهیونیستی به نقاطی از ایران، کشورهای منطقه و جهان ضمن محکومیت شدید این اقدام، آن را نقض آشکار قوانین بین‌المللی دانستند.