شادی جمعی و نشاط اجتماعی،‌ لازمه پویایی و انسجام ملی است. در چنین فضایی است که سرمایه اجتماعی تقویت و زمینه تحکیم امنیت ملی مهیا می‌شود. شادمانی با حفظ اصول اخلاقی، یک حق ملی است که همه شهروندان باید از آن بهره مند باشند. نظام‌‌های سیاسی هوشمند، نه تنها در مقام برخورد با شادمانی‌‌های عمومی برنمی‌آیند بلکه خود در بسط و ترویج برنامه‌‌‌هایی که نشاط اجتماعی می‌آفرینند پیشقدم می‌شوند.

متخصصان روانشناسی اجتماعی بر این باورند که شکل گیری پدیده ای تحت عنوان" سوگ ابراز نشده "و بدنبال آن افزایش افسردگی شدید اجتماعی، ضرورت بهره گیری از فیوضات معنوی برای تسکین آلام بسیاری از شهروندان را به ضرورتی اجتناب ناپذیر تبدیل نموده است و به طور قطع اهمیت آن از ایجاد زمینه های تفریحی و تفرج برای مردم کمتر نیست.