ساعات پایانی شب گذشته، پس از یک ماه و نیم درگیری، توافقی میان ارمنستان، جمهوری آذربایجان به عنوان طرفین درگیری در قره‌باغ و روسیه شکل گرفت و در نهایت رسما پایان جنگ اعلام شد.

برای جمهوری اسلامی ایران کاملا روشن است که این اظهارات تفرقه‌افکنانه از سوی کدام دست‌های پشت پرده هدایت و حمایت می‌شود، اما این رفتارهای تحریک‌کننده، چنانچه در مواضع مقامات ایرانی مشهود است، اراده تهران را از موضع عادلانه خود نسبت به طرفین تغییر نخواهد داد.

در شبانه روز گذشته مواضع دو طرف از محورهای مختلف با استفاده از سلاح‌های سنگین و موشک زیر آتش قرار گرفته است.

ابعاد توصیه شیفر به پمپئو این‌گونه است که چون ایران رویکردی میانجی‌گرانه دارد و خواهان درگیری در قفقاز نیست و از سویی همزمان مناسبات خوبی با طرفین درگیری دارد، باید شرایط را به یک بازی باخت ـ باخت برای تهران تغییر داد به گونه‌ای که اولا توان میانجی‌گری نداشته باشد و ثانیا با هر اقدام یا اعلام موضعی، دست کم یکی از دو حوزه تحت نفوذ خود را از دست بدهد.

سردار شکارچی اعلام کرد: صبوری ایران با دو کشور، نباید مورد سوءاستفاده قرارگیرد؛ لذا هشدار می‎دهیم با هرگونه تعرض و تهدید برخوردی سخت خواهیم کرد.

«ولادیمیر پوتین» و «امانوئل مکرون» در این گفتگوی تصویری، روند اوضاع در قره‌باغ را به طور مفصل بررسی کردند.

سران جمهوری آذربایجان و ارمنستان با دیدار دوجانبه در مسکو موافقت کردند.

یک سایت معتبر روس به نام کومرسانت نوشت: دستگاه‌های اطلاعاتی روس مطلع شده‌اند که 600 نظامی ترکیه در منطقه جنگی قره‌باغ حضور دارند که 200 تن آنها نیروی ویژه هستند.

خبرگزاری رسمی و دولتی آناتولی ترکیه که متاسفانه در موضوعات اختلافی گوناگون میان تهران و آنکارا بر خلاف سعه صدر رسانه‌های ایرانی هیچگاه آداب همسایگی را به جا نیاورده، در تحلیلی سراسر تناقض و سفسطه، رسانه‌های ایرانی را به عدم رعایت انصاف در موضوع قره‌باغ متهم کرده است!

چنانچه شواهد میدانی نشان می‌دهد، استقرار تروریست‌های تکفیری در طول نوار مرزی ترکمنستان، آذربایجان، ازبکستان، جنوب شرقی تاجیکستان و شمال شرقی افغانستان در نزدیکی مرزهای چین، به عنوان بخشی از برنامه‌ محاصره استراتژیک چین، روسیه و ایران و دامن زدن به جنگ‌ها و تنش‌های نیابتی در این مناطق انجام می‌شود.