در حالی که سوریه درگیر معادلات پیچیده داخلی و منطقه‌ای است، ابومحمد الجولانی، سرکرده تحریرالشام، در تلاش است تا خود را به‌عنوان یک بازیگر سیاسی مشروع معرفی کند. اما در پشت این تحرکات، پروژه‌ای خطرناک برای تغییر ترکیب جمعیتی، سرکوب مخالفان و هماهنگی پنهانی با برخی قدرت‌های خارجی دیده می‌شود؛ روندی که می‌تواند مسیر آینده سوریه را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار دهد.

روز یکشنبه 19 اسفند، اردن میزبان نشستی با حضور مقامات کشورهای همسایه سوریه بود که هدف آن بررسی مسائل امنیتی، بازسازی و بازگشت داوطلبانه پناهندگان اعلام شد. این نشست با حضور وزرای خارجه و دفاع، روسای ستاد و مدیران اطلاعاتی سوریه، عراق، لبنان، ترکیه و اردن برگزار شد و در پایان، مقامات این کشورها توافق کردند که همکاری‌های خود را برای مقابله با داعش افزایش دهند.

تحولات اخیر در غرب سوریه، نشانه‌هایی از تغییرات بنیادین در معادلات میدانی این کشور را نمایان کرده است. در حالی که تحریرالشام قدرت را در دمشق در دست گرفته، اعتراضات داخلی و پیشروی نیروهای اشغالگر صهیونیستی در جنوب، شرایط را پیچیده‌تر کرده است.

در حالی که بحران انسانی و اقتصادی سوریه به بحرانی عمیق تبدیل شده، نشست پاریس در 13 فوریه 2025 نتوانست پاسخ‌های عملی و مؤثری به مشکلات مردم سوریه بدهد. این کنفرانس نه‌تنها به حل بحران‌های جاری در سوریه کمک نکرد، بلکه رقابت‌های سیاسی و منافع کشورها بر اهمیت واقعی بحران سوریه سایه انداخت.

سوریه پس از سقوط بشار اسد به میدان رقابت استراتژیک میان ترکیه و اسرائیل تبدیل شده است. دو طرف با اهداف متضاد در تلاش برای افزایش نفوذ خود هستند و رقابت آن‌ها، آینده ثبات منطقه را تحت تأثیر قرار داده است.

قرار است در «کنفرانس ملی سوریه» در ژانویه، چارچوب دولت انتقالی و تقسیم قدرت میان گروه‌های مختلف مشخص شود. اما تضاد منافع داخلی و خارجی و اعلام انحلال گروه‌های مسلح، از جمله هیئت تحریرالشام، می تواند این فرآیند را با موانع جدی مواجه کند.

ادعاهای بی اساس تحریرالشام بر علیه ایران، بیش از آنکه نشانی از ملی‌گرایی یا تلاش برای ثبات باشد، ابعاد دیگری از خوش رقصی آنان برای آمریکا و رژیم صهیونیستی را آشکار می‌سازد.

شیخ یوسف قرضاوی فردی سیاسی نبود، اما تحت تأثیر فضا‌سازی‌ها و داد و ستدهای سیاسی قرار می‌گرفت و در زمان‌های مختلف متناسب با تحولات پر فراز و فرود منطقه غرب آسیا مواضع متناقضی را اتخاذ می‌کرد.

بحران سوریه پس از گذشت 10 سال درد و رنج، هنوز هم تراژدی‌های جدیدی به همراه دارد.