در روزهای پس از جنگ ایران و رژیم صهیونیستی، بیش از آنکه تحلیل‌های نظامی و دیپلماتیک برجسته باشد، نوعی بازگشت پررنگ به «وطن» در میان ایرانیان توجه‌برانگیز بود؛ حسی که با مؤلفه‌هایی چون دین، فرهنگ و حافظه تاریخی درآمیخت و نشانه‌ای از تولد نوعی ناسیونالیسم جدید و تلفیقی را رقم زد.

شمس‌الواعظین درباره تحول بی‌سابقه نگاه جهان عرب به ایران در جنگ 12 روزه صحبت کرد. او تأکید کرد که این نبرد، امید و غرور تازه‌ای در دل مردم و رهبران عرب زنده کرده که می‌تواند آغازی بر دگرگونی‌های تاریخی در منطقه باشد.

قاسم‌زاده نوشت: «اکنون ترامپ بازی سیاسی خود را براساس ضرب‌المثل چماق و هویج هم در داخل و هم در تنظیم مجموعه روابط بین‌المللی‌اش با محورهای اقتصادی و براساس حاکمیت دلار آمریکایی پیش می‌برد. او باور دارد که جهان باید براساس مدیریت و حاکمیت دلار آمریکا بچرخد و در نهایت همه دولت‌ها در سراسر جهان باید به قدرت بلامنازع دلار آمریکایی تمکین کنند ولاغیر!»

جنگ 12 روزه ایران و اسرائیل افسانه برتری نظامی تل‌آویو را زیرسوال برد و مرحله‌ای جدید از بازدارندگی متقابل را رقم زد. با شکست در غافلگیری تهران، نگرانی‌ها در تل‌آویو درباره پاسخ‌های ایران به شدت افزایش یافت.

آینده آتش‌بس میان ایران و اسرائیل در وضعیت شکننده فعلی یا انتقال تنش‌ها به میدان‌های نیابتی خلاصه می‌شود. تحلیل‌گران معتقدند دو طرف در چارچوب بازدارندگی، درگیری مستقیم را کنترل شده نگه می‌دارند تا از تشدید بحران جلوگیری کنند.

پس از جنگ اخیر ایران و اسرائیل، بیش از 41 هزار درخواست غرامت در اسرائیل ثبت شده و 18 هزار نفر از منازل خود آواره شده‌اند. خسارات مستقیم به ساختمان‌ها بیش از 32 هزار مورد و هزینه‌ها حدود 1.5 میلیارد دلار برآورد شده است.

ابتکار نوشت: «جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تلاش کرد مبتنی بر مردم‌سالاری حرکت کند و بارها و بارها به آرای مردم رجوع کرده و بعدها به‌رغم انتقاداتی که به وجود آمد، این روند کم و بیش تداوم یافته است. حالا مسئله اصلی این است که چطور می‌شود انسجام و همگرایی بین مردم را که طی تهاجم بیگانه به وجود آمد، غنی‌سازی کرد؟»

رسانه‌های عبری اعلام کردند: خسارات واردشده به ارتش و اقتصاد رژیم صهیونیستی در جنگ 12روزه با ایران، دو برابر کل خسارت‌های جنگ 21ماهه این رژیم با حماس بوده است؛ به‌طوری که تنها میزان درخواست‌های غرامت کسب‌وکارها تاکنون به 1.4 میلیارد دلار رسیده است.

عبدی نوشت: «شهروندان بویژه اغلب آنان که به طور طبیعی نگاه به آینده دارند می‌پرسند که؛ خوب! آینده چه خواهد شد؟ این آتش‌بس حتی رسمی هم نشده است، اگر رسمی هم می‌شد، باز هم شکننده بود. زیرا آتش‌بس به خودی خود اهمیت ندارد، فقط توقف جنگ برای حل مسایل فی‌مابین است.»