مقابله با فقر یکی از ادعاهای پرتکرار دولت‌های مختلف بوده است که همواره به عنوان یکی از اولویت‌های اصلی این دولت‌ها مطرح شده است. با‌این‌حال، متاسفانه عملکرد این شاخص مهم اقتصادی و اجتماعی نشان می‌دهد که توفیق زیادی در زمینه کاهش فقر حاصل نشده و به‌خصوص طی 10 سال اخیر از نظر کمیت و کیفیت عمق بیشتری نیز پیدا کرده است.

حضور ادبیات و‌متدولوژی های متعدد در تعریف و حل مسئله فقر یکی از موانع اصلی رفع فقر است. در واقع همین تنوع و تکثر روش شناختی باعث سردرگمی سیاست گذار شده است و تصویری غیر دقیق از فقر در ایران جلوی چشمان سیاست گذاران گذاشته است.